‘Werkende moeders in Nederland gaan vaak in deeltijd werken als ze hun eerste kind krijgen en blijven in het arbeidsproces als er meer kinderen komen. Ze kunnen dankzij het deeltijdwerk zorg en werk goed combineren. Hierdoor kiezen in Nederland ook hoogopgeleide werkende moeders voor een tweede kind. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld Duitse vrouwen, die vaak stoppen met werken als ze meer dan een kind willen’, zegt Begall.

Uitstellen moederschap

Voor haar promotie onderzocht Begall de relatie tussen arbeidsomstandigheden en vruchtbaarheid. Ze concludeert dat een goede opleiding, gevolgd door een loopbaan met perspectief, een fulltime baan in een omgeving waar weinig andere vrouwen werken en onregelmatige werktijden er allemaal toe leiden dat hoogopgeleide vrouwen de geboorte van hun eerste kind uitstellen. Een tweede kind krijgen ze juist sneller dan andere moeders.

Bij vrouwen in sectoren waar relatief veel vrouwen werken, zoals de zorg en het onderwijs, is er minder sprake van uitstel. Begall heeft hiervoor twee verklaringen: ‘In typische vrouwensectoren zie je het effect van ‘besmetting’. Bovendien wordt het krijgen van kinderen in deze sectoren gemakkelijker gemaakt doordat er vaak sprake is van betaald ouderschapsverlof.’

Conservatieve houding

Begall wijt het uitstellen van het moederschap en het grote aantal vrouwen dat in deeltijd werkt onder andere aan het gebrek aan goede faciliteiten vanuit de Nederlandse overheid. ‘Voor de arbeidsparticipatie van de Nederlandse vrouwen zou het goed zijn als iedere ouder het recht zou hebben zes maanden lang doorbetaald voor hun kind te zorgen. En dan zonder de mogelijkheid om het verlof aan de andere ouder over te dragen.’

Begall hekelt verder de conservatieve houding ten opzichte van ‘goed moederschap’. ‘Het is hier nog steeds de norm dat vrouwen zelf voor hun kinderen moeten zorgen en dat tweeënhalve dag kinderopvang het maximum is.’