Dat ongevraagde advies kun je herkennen aan zinnen zoals: Weet je wat jij eens zou moeten doen? Je moet eens… Als ik jou was… Als je slim bent… 

Ik weet zeker dat er nu, op het moment dat je dit leest, een beeld van iemand in je omgeving opdoemt. Mensen die het heerlijk vinden om zich met je te bemoeien en hun neus in jouw zaken te steken. En natuurlijk bedoelen ze het goed. Tja, misschien ben je zelf wel zo’n iemand. Ze hebben vaak hetzelfde meegemaakt – maar dan een tandje erger. Of het nu gaat om een zenuwbehandeling, een bevalling of het eten van een foute mossel.

Ook ik denk soms: ik had op mijn tong moeten bijten, mijn woorden moeten inslikken. Deed ik het weer, iemands verhaal overnemen en er mijn eigen verhaal tegenoverstellen. Of een tip geven. Heb je al eens gedacht aan…? Om vervolgens te bedenken dat mijn gesprekspartner wellicht alleen het hart wilde luchten.

Maar alleen stil knikken, dat gaat ook vervelen. Dus mijn zoektocht gaat eigenlijk altijd over: hoeveel ruimte neem ik in? Wanneer ben ik aan de beurt? Ik kan je zeggen: een column in een vakblad scheelt enorm. Want: niemand spreekt me hier tegen, geeft advies… (Ik vraag me alleen weleens af of dit wel gelezen wordt. Dus als je dit leest, je reactie is welkom via: verabot@vakmedianet.nl.)

Over de toekomst van het mooie secretaressevak zijn allerlei adviezen te geven. Daar besteden we dan ook veel aandacht aan in het magazine en op de website. Het onderzoek in samenwerking met Berenschot bijvoorbeeld, over salaris en loopbaanperspectief. Een goed artikel over de nieuwe groeikansen voor de secretaresse. Een verzameling praktijkverhalen over hoe je handig kennis kunt delen in je organisatie.

Grootste gemene deler hier is: ontwikkel jezelf. Leer, neem die ruimte, ga op pad. Graag voeg ik daar nog iets aan toe: heb plezier. Want als je plezier hebt in wat je doet, gaat het stromen. Boeddha zegt het mooier: “Jouw werk is te ontdekken wat jouw werk is en je er dan met hart en ziel aan geven.”