Bij ons thuis op de wc hangt een kalender waarop iedere dag een nieuwe tip, verwijzing naar een leuke site of mooie quote staat. Meestal lees ik ’s morgens vluchtig het blaadje, ik knik soms wat peinzend als de tekst me een keertje raakt, maar vaak ben ik alweer vergeten wat ik gelezen heb tegen de tijd dat ik op de fiets naar mijn werk zit.

Nu ik alweer maandenlang thuis aan het werk ben, lees ik zo’n blaadje meerdere keren per dag. Dit werkt beter, merk ik. Soms loop ik zelfs even terug naar de wc om nog een keertje te lezen wat er nu ook alweer geschreven stond, om het dan met mijn collega’s te delen. Je moet toch iets doen om op een beetje ludieke manier met elkaar in contact te blijven.

Ik vind het grappig om te merken dat sommige quotes zo blijven hangen, en hoe ik bepaalde dingen nu anders lees als voor de coronacrisis. Alsof de wereld 360 graden gedraaid is. Een periode van vóór het coronavirus en een periode erna straks.

[intermezzo:1]

Nog maar een paar maanden geleden zou ik een quote als ‘In God’s wildness lies the hope of the world’ (John Muir) als een soort van avontuur lezen. Ik zou mezelf in gedachten in een van de nationale parken van Amerika zien rondstruinen met een rugzak op mijn rug om nieuwe dingen te ontdekken. Nu denk ik: in de weidsheid van de natuur vind je vooral rust en stilte. Geen angst om dáár besmet te worden door het virus. Zou ik voorlopig niet beter daar kunnen verblijven? Dan neem ik voor de zekerheid mijn hele gezin maar mee, zo blijven we allemaal gezond.

Een paar dagen terug draaide ik een blaadje om en las: ‘Uiteindelijk valt alles op zijn plek. Tot dan, lach om de verwarring, leef voor de momenten en weet: alles gebeurt met een reden. (Albert Schweitzer)’ Het voelt een beetje dubbel met alles wat we meemaken op dit moment, maar op een gekke manier word ik er zelfs door getroost. Er flitst zelfs een ander gezegde door mijn hoofd: ‘Alles sal reg kom.’ Lekker Afrikaans en het behelst eigenlijk alles wat ik op dit moment wil voelen.

Iedere ochtend draai ik een nieuw blaadje om en soms beïnvloedt zo’n blaadje me de hele dag. Meestal positief, maar soms ook nadenkend. Ook dat hoort bij deze nieuwe tijd.

Meer weten?

Hoewel het nooit écht de bedoeling was om managementassistente te worden, werkt Gwennie Benjamins alweer jarenlang als ‘rechterhand van’. Zo heeft ze menig manager bijgestaan. Sinds tien jaar is ze werkzaam in de rechtspraak, waarvan de laatste twee jaar bij het bestuurssecretariaat van de rechtbank in Breda. In haar vrije tijd schrijft ze veel (zie: gwennie.nl) en fotografeert ze alles wat los- en vastzit.

Lees van Gwennie ook: