Naam: Marianne de Proost (51)
Functie: Officemanager
Organisatie: Veldkamp Produkties BV

“Sinds 2005 werk ik als officemanager bij een videoproductiebedrijf. Dat doe ik 36 uur per week, vier keer negen uur. In onze organisatie ben ik de verbindende factor voor onze medewerkers en de klanten. Normaal gesproken zitten we met tien man op kantoor en werken we met een grote pool freelancers. Ik doe de projectadministratie, financiële administratie, personeelszaken, ik ben gastvrouw, vibemanager, de PA van de directeur… Ik zorg voor een fijne werksfeer en werkomgeving (denk aan vers fruit en lekkere koffie), zodat iedereen om me heen kan shinen.

“Ons kantoor is in Eindhoven, ik woon dichtbij in Valkenswaard, met partner en zorg graag voor mijn twee bonuskinderen. In 2014 zijn we naar dit kantoor verhuisd. In het vorige kantoor hadden we veel hokjes, hier zijn we voor een open kantoortuin gegaan, met glazen wanden om de vergaderruimte. Ik heb de inrichting bedacht met de directeur en een interieurbureau. We hebben de koffiecorner als middelpunt van de ruimte genomen, omdat daar iedereen samenkomt.

[intermezzo:1]

“We werken veel aan het bureau en hebben daarom veel aandacht besteed aan fijne werkplekken met goede stoelen. Er zijn ook fitnessballen om op te zitten, goed voor je houding en je core. We hebben een tafelvoetbaltafel, en kantoorhond Guus. Dat zorgt voor een heel fijne werksfeer en zelfs een soort thuisgevoel.

“We zijn in 2014 ook in de cloud gaan werken. Sindsdien is mijn werk-privébalans altijd een uitdaging geweest. De lijn tussen werk en privé vervaagt snel als je overal en op alle apparaten toegang hebt tot je bestanden en mail. Maar ik vind het niet erg om in de avonduren nog wat werk op te pakken. Ik heb wel de vinkjes in WhatsApp uitgeschakeld en krijg ook geen pushmeldingen van nieuwe mails. Ik kies bewust een paar momenten waarop ik mijn berichten check.

“Nu tijdens de coronacrisis heb ik meer moeite met die scheiding. Ik ben 24/7 met werk bezig. De telefoon is naar mij doorgeschakeld, zodat we altijd bereikbaar zijn voor iedereen. Ik ben constant bezig met mijn collega’s: zijn ze gezond, hebben ze iets nodig? Kan ik iets voor ze doen? En er zijn natuurlijk de zorgen over het bedrijf. Toen de crisis losbarstte, hebben we een aantal lopende projecten kunnen afronden, maar nieuwe video’s worden op dit moment bijna niet meer opgenomen. Omdat ik de financiële administratie doe, kan ik goed zien hoe de orders opdrogen. We buigen ons nu over de steunmaatregelen van het kabinet. En we doen wat nog wel kan: een instructievideo voor corona-artsen, een video om mensen in de zorg te steunen of een video om alle Eindhovenaren een hart onder de riem te steken.

“Maar het grootste verschil met voor de crisis is toch wel het gemis van collega’s en mijn fijne werkplek. Zelf werk ik nog een à twee dagen op kantoor, voor de post vooral, maar verder is het stil en leeg in ons gebouw. Ik ontvang altijd onze gasten, maar die zijn er nu niet. Het is heel eenzaam. Ik heb mijn 15-jarig jubileum ook digitaal moeten vieren. Er werd een mooie bos bloemen bezorgd en we spraken elkaar via Google Meet, maar het is toch niet hetzelfde.

“Ik ben het niet gewend om thuis te werken, dat doe ik normaal gesproken zelden. Als je op werk de spin in het web bent, moet je er ook gewoon zijn. Ik heb mezelf thuis meteen strikte regels opgelegd voor het bewaken van mijn dagritme. Ik zit om 8 uur aangekleed achter mijn laptop. Als ik dat niet doe, begin ik niet scherp aan de dag. Ik wil niet in de modus belanden van: ik kan nog wel even een wasje aanzetten. Ik probeer wel genoeg bewegingen te krijgen, door te wandelen en thuis oefeningen te doen. Die oefeningen deel ik ook met mijn collega’s. We merken allemaal dat ons lijf stijf wordt van thuiswerken. Op kantoor ben je toch vaak heen en weer aan het lopen, thuis is het gevaar dat je de hele dag achter die computer blijft zitten.

[intermezzo:2]

“We doen zoals altijd om half tien ’s ochtends de dagstart, nu digitaal, en die doen we bij voorkeur dan ook staand. Onze editors hebben thuis mooie werkplekken ingericht, maar anderen zitten aan de keukentafel met een klein laptopje. Dan is je houding gewoon niet goed. Ik heb iedereen verteld dat ze elk uur een wekker moeten zetten en even moeten bewegen.

“Ik had zelf gelukkig nog geen vakantie staan die nu in rook opgaat, maar de vakantiedagen worden wel een ding. We vragen mensen toch om hier en daar een dag op te nemen als het rustig is. Normaal gesproken zijn we in augustus twee weken dicht, maar als alles dan net weer begint te lopen, denk ik dat we toch open moeten blijven. We hebben allemaal vakantie nodig, maar het zou raar zijn om de tent dicht te gooien als we juist net uit de crisis komen. Het is een beetje geven en nemen op het moment.

“Ik heb iedereen net een Tony Chocolonely-proeverijtje gestuurd. Dat zijn kleine dingen die je als officemanager op afstand wel kan doen. Als je genoeg aandacht blijft geven aan je medewerkers en je klanten, ziet de wereld er alweer een klein beetje mooier uit.”

Lees ook:

In revalidatiekliniek Adelante in Hoensbroek is een complete afdeling vrijgemaakt om coronapatiënten op te vangen. “Collega’s zijn moe, bang en gespannen.”

Psycholoog en trainer/coach Jocelyn Rebbens voelde zich voor het eerst sociaal geïsoleerd door de coronamaatregelen. Ze noemt 12 tips tegen beklemmende thuisisolatie.

Psycholoog en coach Gerda Bos greep haar thuisquarantaine aan om haar telefoongebruik te verminderen. In een stappenplan legt ze uit hoe je jouw brein hiermee kunt sparen.