Gwennie Benjamins

'Wat is dat toch met ons dat we onszelf altijd vergeten?' vroeg ik aan mijn collega. Ze haalde haar schouders op. 'Geen idee,' mompelde ze. 'Misschien omdat we gewoon te druk zijn? Te veel op anderen gericht?

Een stapel oude brieven van Gwennie Benjamins aan haar nichtje maakte de columnist een beetje weemoedig.

Columnist Gwennie Benjamins kon haar buurmeisjes met hun moderne Kinderpostzegel-app nog iets leren over wat ze eigenlijk verkochten.

Voor haar ouders is het vloeken in de kerk, maar Gwennie Benjamins raadt iedereen aan om te jobhoppen. Lees waarom.

Gwennie Benjamins had die cursus Helder communiceren toch niet voor niets gedaan? Ze besloot eindelijk om salarisverhoging te vragen...

Ik zal eerlijk zijn, ik heb echt nul opleiding als het gaat om het vak secretaresse, managementassistente, of iets in die geest. Laat staan dat ik ergens een papiertje in de la heb liggen waarop vermeld staat dat ik me officieel officemanager mag noemen. En toch mag ik me tegenwoordig zo noemen: officemanager.

Ik ben een beelddenker. Als iemand iets aan me vertelt, zie ik het helemaal voor me. Van zonnige stranden tot bloederige ongevallen. Alles trekt als een zelfgemaakte film in mijn hoofd aan me voorbij.

Vorig jaar viel ik van de een op de andere dag uit. Niet dat ik griep had of een gebroken been. Ik hoefde ook niet geopereerd te worden en al mijn organen deden precies wat ze moesten doen. Ik kon mezelf alleen niet meer concentreren. Ik vond het lastig om met meer dan twee mensen in een ruimte te zijn en bij de gedachte dat ik iets moest organiseren brak het koude zweet me spontaan uit. Toen ik ook nog hartkloppingen kreeg en alleen nog maar kon huilen achter mijn bureau, zat er niets anders op dan mezelf ziek te melden en naar huis te gaan.

Ik denk dat ik weinig tot geen managementassistenten ken die geen organisatietalent hebben. Of die geen coördinatie-skills bezitten. Sterker, als wij deze vaardigheden missen worden niet alleen onze collega's, maar ook wijzelf gillend gek. Het is onze tweede natuur om meerdere dingen tegelijk te doen en ja, het wordt een zooitje als we de boel niet - al is het maar een klein beetje - organiseren.

In een organisatie die over het algemeen al jaren achter de feiten aanloopt, waren we ook met het invoeren van het nieuwe werken behoorlijk aan de late kant. Daar waar grote organisaties alweer ruimte maken voor vaste werkplekken en aparte ruimten om te filosoferen of gewoon even weg te dromen om zo tot betere ideeën te komen, bedachten ze bij ons dit jaar dat we flexibel moesten zijn in het werk, maar vooral met de werkplekken.